Waarom ga jij eigenlijk naar de kerk, vroeg een van mijn Zoons laatst. Dat was een goeie vraag. Natuurlijk ben ik bekend met alle antwoorden die in theologisch verantwoorde boekjes staan, en een aantal van die antwoorden kan ik op mijn beste momenten ook wel onderschrijven. Maar daar vroeg hij niet naar.

Natuurlijk is de gemeente van God bepaald niet ideaal, maar wel noodzakelijk. Wie niet naar de kerk gaat, heeft een grote kans na een paar jaar het geloof te hebben verloren. Als je je geloof niet kwijt wilt, kun je dus het beste maar naar de kerk blijven gaan. In de kerk ontmoet je medechristenen die jou kunnen helpen met je geloof, en omgekeerd. En met wie je soms nog goede vrienden kunt worden ook.

Soms ja, want de kerk is geen verzameling gelijkgestemden of mensen die in dezelfde maatschappelijke categorie horen. Je komt er dus ook mensen tegen die je niet begrijpt of die niet tot jouw peergroup behoren. Uiteindelijk is dat juist heel nuttig.

Dat heb ik dan ook geantwoord. Maar daar bleef het niet bij want dat zou niet eerlijk zijn. Zoon heeft recht op de hele waarheid, niet de halve.
Wie op een gemiddelde zondag een gemiddelde kerk bezoekt, heeft een meer dan gemiddelde kans terecht te komen in een jaren ’50-setting. Met een dominee op de kansel, een gemeente die liederen zingt uit een ver verleden en met een aantal gewoontes die op zijn zachtst gezegd wat gedateerd aandoen. Geen omgeving waarin je de boodschap adequaat overbrengt.

Het gemiddelde kerklid kijkt je glazig aan als je probeert dit uit te leggen en reageert vervolgens in menig geval verontwaardigd omdat hij of zij zich persoonlijk aangevallen voelt. ‘De kerk, dat ben ik’, is, met een variant op Lodewijk XIV, een veelvoorkomend misverstand.

Het lijkt er op dat sommige kerken vergeten zijn waartoe zijn zich op aarde bevinden: niet om het trouwe kerkvolk te gerieven, of om wekelijks een tijdreisje naar vroeger te maken.

De kerk is een verzameling mensen die elkaar helpen Jezus te volgen, en samen de wereld om hen heen te dienen. Niets meer en niets minder. Het zou daarom goed zijn als het een deel van die kerk niet zo moeilijk wordt gemaakt naar de kerk te blijven gaan.

Maar de vraag van Zoon is ook de halve waarheid. Een kerk die serieus werk maakt van het volgen van Jezus doet dat niet alleen op zondagmorgen. Maar dat is het onderwerp van het volgende blog.