Het grote en niet te vermijden Paasspektakel is niet meer alleen de Mattheüs Passion maar ook The Passion. De Mattheüs Passion was al decennia salonfähig. Ook wie niets gelooft van het bestaan van God, laat staan in zijn zoon, wil nog best gezien worden op de uitvoering van het meesterwerk van Bach.

The Passion zorgt echter voor verwarring, zowel bij het gelovige als bij het anders- of niet-gelovige volksdeel. Het spektakel trok dit jaar drie en een half miljoen kijkers. Steeds meer acteurs en zangers die in het dagelijks leven niets met God hebben, durven in The Passion op te treden. Het is niet meer slecht voor je imago om Jezus, Petrus of zelfs Judas te spelen.

Toch was er gisteren een klein kinkje in de kabel: Jezus droeg een oranje overall. Die droeg hij al vijf jaar maar deze keer werd het kledingstuk in verband gebracht met de slachtoffers van ISIS (dat trouwens op zijn beurt de kleur en de overall weer heeft afgekeken van de Amerikaanse gevangenen…). En dan ook nog een zwarte zak over zijn hoofd!

‘Smakeloos’, ‘ongepast’, ‘afschuwelijke associaties’, ‘ronduit ziek’. Dat was het oordeel op Twitter

Ik ben geen grote fan van The Passion, het is gewoon niet mijn smaak. Maar hier moest ik toch wel erg om grijnzen en mijn sympathie voor The Passion groeide. De aan de smaak van de gemiddelde Nederlander aangepaste passievertelling heeft een deukje opgelopen. Het komt opeens wat te dichtbij, zo’n herinnering aan mensen die je al eerder dit jaar vol afgrijzen een vreselijk lot hebt zien ondergaan: onthoofding, kruisiging, marteling, verbranding.

Een kruisiging laten we niet zien bij The Passion, daar zijn we veel te beschaafd voor en we willen liever ook niet herinnerd worden aan gruwelijkheden die ècht gebeuren. Daar waar ze toch onze wereld binnensijpelen, worden ze snel weer uit beeld gehaald.

Rukte The Passion ongewild zijn eigen masker af?