Een Italiaanse detective, kan dat wat wezen? Ja, dat kan! Montalbano heet hij en Echtgenoot en ik zijn er compleet aan verslingerd geraakt.

Waarom is Montalbano leuk? Allereerst omdat Salvo Montalbano de hoofdrol speelt. Een goedgebouwde Italiaan die scherpzinnig moorden en aanverwante zaken oplost en er een echt Italiaanse levensstijl op na houdt.

Want alle vooroordelen over Italianen blijken waar. Salvo is de 40 reeds gepasseerd maar niet getrouwd. Zijn eeuwige verloofde Livia (spreek uit: Lieieviah) wacht al jaren op het verlossende woord maar slaagt er niet in hem dat te ontfutselen.

Arme Livia heeft er een pruilmondje van gekregen. En neem het haar eens kwalijk, Salvo laat altijd op cruciale momenten verstek gaan, Oud en Nieuw viert de verloofde bijvoorbeeld alleen in Parijs omdat haar geliefde eerst een moordzaak wil oplossen.
Wie blijft er nou bij zo’n eikel… Livia dus.

En nog iets Italiaans: Salvo Montalbano lijkt sprekend op Mussolini. Kale kop, breed gebouwd en altijd in het zwart of bruin gekleed. Alleen zijn politieke voorkeur staat diametraal tegenover die van wijlen El Duce.

Ook andere vooroordelen worden aflevering na aflevering bevestigd. Wat een temperament, wat een grote armgebaren, wat praten ze snel en wat een herrie wordt er gemaakt.
Als je op het geluid afgaat lijken de commissario en zijn agenten altijd boos op elkaar te zijn maar in werkelijkheid gaan ze voor elkaar door het vuur. Ze liegen tegen elkaars geliefdes als dat zo uitkomt, houden elkaar uit de wind bij superieuren en zelfs de oliedomme baliemedewerker Catarella die elke boodschap verhaspelt maar zichzelf zeer serieus neemt, hoort er helemaal bij.

Aan maffe typetjes geen gebrek, oudere vrouwen die het lonken niet kunnen laten, nog oudere maffiosi die behendig uit handen van de carabinieri blijven en echte mama’s die zich uitsluitend met eten en koken lijken bezig te houden. La bambino mag het aan niets ontbreken. Ook de zachte kant komt royaal aan bod.

Had ik de humor al genoemd? Af en toe rollen we echt van de bank van het lachen maar daar iets over vertellen is niet te doen, je moet het zien. Daarbij komt nog het ruige Siciliaanse landschap en de stadjes met prominent aanwezig overheidsgebouwen en schitterende landhuizen.

Er is één nadeel: mocht de vaderlandse televisie ooit besluiten de serie aan te kopen dan hebben wij hem al gezien. Nou ja, je kunt niet alles hebben.