Het is niet zo dat mijn gezondheid te wensen overlaat, maar ik ga tegenwoordig regelmatig naar de dokter. Naar dokter Gregory House, om precies te zijn. House is een ziekenhuisarts, gespeeld door Hugh Laurie, en is op dit moment te zien op Paramount.

Laurie is een oude bekende voor wie van Britse humor houdt. Te beginnen met Jeeves & Wooster. Bertram Wilberforce Wooster is een over het paard getilde Britse aristocratenzoon, een beetje zoals Boris Johnson. Met als grote verschil dat Bertie grappig is, en bediend wordt door butler Jeeves (Stephen Fry) die hem steeds weer uit de brand helpt. Ik spaar al een tijdje voor zo’n butler.

Voor wie nieuwsgierig is geworden: het makkelijkst is kijken op YouTube, nadat je je door een paar reclames hebt geworsteld, meestal over veel te duur kant-en-klaar eten dat je net zo goed zelf kunt klaarmaken, of een opleiding die je niet nodig hebt.

Blackadder
Er volgde nog veel meer, zoals rollen in de verrukkelijke series van Blackadder, die de hele Britse geschiedenis aanschouwelijk maken. Daarin speelt Laurie steevast zeldzaam optimistische en uitgesproken oppervlakkige mannen.

Nu is het grote verschil van voornoemde series met House dat de humor niet voor het oprapen ligt. Geen wonder, House is een Amerikaanse serie en Amerikanen hebben geen gevoel voor humor. House is als Britse acteur – hoewel hij het benodigde Amerikaanse accent moeiteloos blijkt te kunnen reproduceren – trouwens niet erg Amerikaans in zijn doen en laten. Hij is bot op het wrede af, houdt zich aan geen enkele fatsoensnorm, en liegt als het hem uitkomt.

Volgens hem liegen alle patiënten sowieso ook, en daarom is House behalve arts ook detective. Hij voert beide rollen uit met behulp van zijn team assistenten, dat zijn onbeschofte gedrag op de koop toeneemt: je leert nergens zoveel als bij House.

De enige reden dat House niet uit het chique ziekenhuis wordt geschopt, is dat hij ongelooflijk goed is. En dat bedoel ik letterlijk. Al is een patiënt halfdood of vertoont hij het ene na het andere onverklaarbare symptoom, House drukt uiteindelijk op het goede knopje en vindt de juiste behandeling. Ik ga er blind vanuit dat geen enkele zichzelf respecterende arts te werk gaat als House. Eerst een medicijn voorschrijven en pas daarna onderzoeken doen, dat mag vast niet van de zorgverzekeraar.

Medisch
En toch… klinisch redeneren leren medisch studenten mede van dr. House, las ik in Folia, het blad van de Universiteit van Amsterdam. En voor zover mijn klein beetje medisch verstand het kan volgen, kloppen de verhalen in dat opzicht vaak wel. Dat gegeven maakt House onweerstaanbaar.

Ondertussen volg ik de ene na de andere aflevering. House is een verademing in deze wereld vol voetangels en klemmen in het sociale verkeer, vanwege de overgevoeligheid van de teerhartige 21e-eeuwse Nederlander. Je onveilig voelen? Gegarandeerd. Onheus bejegend, geschoffeerd, behandeld als proefkonijn, onder druk gezet, afgeblaft? Zeker, maar je wordt ondertussen wel beter, of je carrière floreert. Misschien heeft oud-minister Wiersma nu de tijd om naar House te kijken. Kan hij nog wat van leren!