‘Ouders, ga je kinderen opvoeden!’ was de hartekreet van minister Ronald Plasterk. Zijn ooproep kwam saillant genoeg vlak na het nieuws dat ouders vinden dat vooral andermans kinderen eens wat steviger moeten worden aangepakt.

Onmiddellijk haalden criticasters Plato van stal. Niet dat ze anders naar hem omkijken maar de filosoof die zo’n 2500 jaar geleden beweerde dat de jeugd verloederde, wordt altijd graag aangehaald door mensen die beweren dat het heus wel een beetje meevalt met onze kindertjes.

Ondertussen heeft Plasterk groot gelijk, Plato of niet. Al jaren verbaas ik me over ouders die eindeloos het etterige gedrag van hun kinderen tolereren en het tegen anderen verdedigen. Of die bij hoog en laag volhouden dat hun schatje zoiets nooit zou doen, en anders had hij er vast een goede reden voor.

Werkelijk alles vinden ze leuk van hun kindertjes. Hangt er een in de gordijnen? Wat is hij toch lenig! Heeft dochtertje alles ondergekliederd met verf? Creatief! Alles gaat voor ze aan de kant, en iedereen moet de kleine klieren leuk vinden, anders ben je een oude zeur. Het zijn vaak dezelfde mensen die spreken over ‘kids’ of ‘kindjes’, is mij opgevallen.

Helaas klonk ook meteen het woord respect uit Plasterks mond. Ik ben een beetje allergisch geworden voor ‘respect’. Het is een prachtig begrip maar de betekenis lijkt langzamerhand te verschuiven. Aanzien, eerbied, waardering betekent het en het is iets wat je geeft of krijgt. Het lijkt er echter steeds meer op dat respect wordt afgedwongen. Dat komt uit de straatcultuur maar door de pulp-tv is dat enge subcultuurtje nogal dominant aan het worden.

Die laatste betekenis lijkt het bij de gemiddelde Nederlander ook steeds meer te krijgen. Iedereen dient respect hebben voor henzelf en hun kroost, anders zwaait er wat. En desnoods haal je zelf je gelijk. Geeft de meester je kind een onvoldoende? Ga verhaal halen en sleep dat frikje uit de klas! Kreeg je kereltje dat doelpunt niet toegewezen? Scheld de scheids uit voor nazi, hoerenloper of nog erger. Je moet tenslotte voor je kind opkomen.

Kunnen we het niet weer gewoon over gezag hebben? Kind luistert naar ouder. Punt.
En wanneer ouders zelf niet zijn opgevoed, moeten ze de schade maar inhalen met een degelijke opvoedcursus. Of liever nog, zelf opgevoed worden. Daar zijn vast ook wel cursussen voor en zo niet, dan ligt daar een fraaie taak voor minister Plasterk.