Het was te verwachten. Nu de kruitdampen zijn opgetrokken, beschieten Nederlandse politici elkaar met verwijten. Heeft Geert Wilders wel voldoende duidelijk gemaakt dat hij de actie van Breivik veroordeelt? Nee, vindt Tofik Dibi.
Ik had niet anders verwacht. Job Cohen legt ook een verband met Breivik en de PVV. Wilders kan het niet bij een verklaring laten, vindt hij.

Merkwaardig dat wat Nederlandse moslims na nine eleven niet verweten mocht worden (en terecht!), nu zonder pardon bij de PVV wordt neergelegd.

Valt Wilders dan niets te verwijten? Zeker wel, zijn taalgebruik is stuitend, zijn omschrijvingen van de problemen zwaar over de top en zijn oplossingen onuitvoerbaar of ridicuul.
Maar evenmin als je de gemiddelde moslim terreurdaden in de schoenen kunt schuiven, kun je Wilders verantwoordelijk houden voor Breiviks wandaden.

Emile Roemer is, voor de zoveelste keer, een van de weinige Nederlandse politici die in ieder geval probeert zo objectief mogelijk te blijven. Er is geen direct verband, zegt hij. En terecht, zeker nu er stukje bij beetje meer bekend wordt over Breivik.

Maar voor de grootste krokodillentranen moet we over de grens, naar Turkije.

In de Volkskrant las ik het volgende:
‘De mensenrechtencommissie van het Turkse parlement kondigde aan dat zij delegaties naar landen wil sturen om geweld tegen Turkse immigranten te onderzoeken. ‘We dachten dat racisme nooit meer zou terugkeren’, zegt voorzitter Ayhan Sefer Üstün. ‘Maar het is teruggekeerd in de vorm van islamofobie.’

Ach gut, ze zijn vast even vergeten dat Turkse christenen het vele malen moeilijker hebben dan moslims in West-Europa…