Tot nu toe had ik niet de moeite genomen de website van DENK te bezoeken. Maar toen ik vanmorgen op de radio hoorde dat een van de oprichters onderwerp van onderzoek is naar fraude in twee zaken, besloot ik toch maar eens een kijkje te nemen.
Er staan allemaal filmpjes op voor de nieuwsgierige DENK-zoeker. Een ervan heeft de lonkende titel : ‘De media willen niet dat je dit weet. Trap er niet in.’ De media, dat is dus ook het NRC en zijn journalist Joep Dohmen die in de fraudezaak is gedoken.
Nu maken filmpjes van politieke partijen nooit een echt verpletterende indruk op mij en dit filmpje is geen uitzondering op de regel. Tunahan Kuzu, Farid Azarkan, Sylvana Simons en Selçuk Öztürk zitten op krukjes, kijken elkaar aanmoedigend en instemmend aan en zeggen hun teksten op. Dergelijke toneelstukjes werken altijd op mijn lachspieren.
Eerst kwam er een lesje staatsrecht met de ideeën van Montesquieu over de Trias politica in een notendop, en toen ging het mis. De vierde macht is de macht van de media, zegt Sylvana Simons. En ik maar denken dat de vierde macht de ambtenarij was. De vijfde macht, dàt is de macht van de media. Dat had ik dus niet goed begrepen.
Maar wat daarna werd verteld was pas echt opzienbarend. De media gingen graven in het verleden van de DENK-politici, en dat deden ze nou altijd. Foei! Want daarmee gedraagt de journalist zich als het Openbaar Ministerie, zeker als hij ook nog eens de strafeisen gaat opstellen; en als de rechter als hij een vonnis velt, aldus DENK. Nu begrijp ik waarom ze bij DENK zo’n hekel hebben aan de vrije pers. Daar zitten namelijk mensen die dit soort krankjorume redeneringen aan de kaak stellen.
Er is echter nog een vierde stap, stelt Öztürk, “Want jij bepaalt waar je wel of niet in gelooft.” Wat een verademing! Gelukkig gelooft DENK dat ik wijs en verstandig genoeg ben om door dit spel heen te prikken. Ik kan ze geruststellen. Dat ben ik.
Het is uiteraard geen toeval dat uitgerekend nu dit filmpje op de website staat, het is eerder hilarisch doorzichtig. In oorlogstermen heet dit een pre-emptive strike. Öztürk weet al lang dat er een onderzoek naar hem loopt en zag het zwerk het al hangen. En waarom zou je dan geen gebruik maken van het wantrouwen dat er toch al heerst? Dan zijn bij voorbaat alle beschuldigingen een bevestiging van je slachtofferschap en kun je mooi nog even het wantrouwen aanwakkeren. De cirkel is rond.
O ja, en aan het eind van het filmpje gaan de vingertjes van de vier omhoog. Een gratis advies: niet doen! Heel irritant. Nog een gratis advies: laat de website even nakijken door een neerlandicus.
