Er zijn van die woorden die je het gevoel geven dat je in een zacht pakje boter grijpt. Een aantal van die uitdrukkingen zou ik graag willen verbieden maar helaas kan ik daarvoor bij geen enkele instantie terecht. Dan maar zo.
Op nummer 1: het gezinsdrama, ook wel familiedrama genoemd. Er zijn vele gezinsdrama’s te bedenken. Een echtscheiding bijvoorbeeld. Of een familie die in het ongerede is geraakt door overmatig drankgebruik, een gat in de hand of ander onheil. Er zit ook iets zieligs in het woord, alsof er alleen maar slachtoffers zijn. De term gezinsdrama wordt echter gebruikt wanneer een lid van het gezin een of andere leden vermoordt. De juiste term is dus gezinsmoord. Naar ‘gezinsdrama’ luister ik niet meer.

Nummer 2: Passie. Oorspronkelijk had je passiespel, passietijd en gepassioneerd. Het laatste woord had een licht hysterische connotatie. Tegenwoordig mankeert er iets aan je als je geen passie ‘ergens voor’ hebt. Die passie kan overal uit bestaan: punniken, motorrijden of plastic beeldjes verzamelen maar ook hoogstaande zaken als kunst, muziek of heilige opdrachten in het leven als ‘mensen over Jezus vertellen’. Kortom, passie is een woord dat helemaal niets meer zegt, behalve ‘dat wil ik graag’. Niet meer gebruiken.

Nummer 3: ‘iemand in zijn kracht zetten’. Geen idee wat ermee wordt bedoeld. De uitdrukking wordt opvallend vaak gebruikt door therapeuten en andere hulpverleners.

Nummer 4: ‘ik stel me kwetsbaar op’. Afkomstig van de sociale academie en equivalent voor: ‘ik doe nu net alsof je mag zeggen wat je wilt, maar dat is natuurlijk niet echt waar. Dat je het maar even weet’. Het woord kwetsbaar is daarnaast aan inflatie onderhevig. Als Bernard Wientjes gaat zeggen dat ons belastingstelsel kwetsbaar is, weet je dat dit woord zijn langste tijd heeft gehad. Gelukkig maar.

Nummer 5: ‘wij herkennen ons niet in dat beeld’. Vaak gebezigd door bedrijven en instellingen die plotseling met kritiek worden geconfronteerd die ze niet kunnen weerleggen. Het probleem wordt zo naar een niemandsland geschoven: geen idee waar u het over hebt.

Misschien kan de Taalunie zich hier eens over buigen? De tussen-N hebben ze er tenslotte ook doorgekregen.