Huishoudelijke hulp moet meer gegeven worden door familie, vrienden en buren, vindt de overheid. Dat is goed voor ons. We worden er socialer van en minder eenzaam.
De echte reden is natuurlijk dat er bezuinigd moet worden en staatssecretaris Martin van Rijn is niet te beroerd dat eerlijk toe te geven. Het is dan ook straks niet meer zijn probleem maar dat van de gemeentes.
En de gemeentes pakken het probleem voortvarend aan. Neem de gemeente Gouda. Kinderen tussen de 5 en de 12 jaar moeten helpen bij licht huishoudelijk werk zoals opruimen, tafeldekken en afwassen.
Maar dat is tegen het zere been, zo bleek uit een uitzending van EenVandaag waarin een alleenstaande vader uitlegde dat die maatregel echt te ver ging. Ze doen al zoveel, zei hij, en nu raakt hij ook nog zijn huishoudelijke hulp kwijt die hij kreeg omdat hij weduwnaar was. De arme stakkers die de hulp zouden moeten geven kwamen middels een familieportret in beeld. Ze hadden alle drie gewoon twee handen.
Nu heb ik niet direct zicht op de regels die gelden voor het krijgen van huishoudelijke hulp maar ik kan me niet voorstellen dat alleenstaande ouders, hoe zij ook aan die staat gekomen zijn, automatisch recht hebben op hulp. Waarom deze meneer het wel kreeg, bleef echter onduidelijk.
Aan de wethouder de onaangename taak uit te leggen waarom van kinderen best mag worden gevraagd mee te helpen. En ze hield voet bij stuk. Dapper! De maatschappelijke status van kinderen is officieel immers bijna onaantastbaar.
Toch is ook de gemeente Gouda bang als wreed en kindvijandig te boek te staan en heeft ze dus onmiddellijk een persbericht op haar website geplaatst waaruit blijkt dat Gouda geen vijfjarigen verplicht aan de afwas zet. Gelukkig maar…
Ondertussen vraag ik me af wat er dan wèl van kinderen mag worden verwacht. Zelf had ik in ieder geval weinig scrupules. Zoons moesten opruimen, afwassen, tafeldekken en afruimen, stofzuigen, dweilen, de wc en de douche schrobben, boodschappen doen en zo meer. Dit natuurlijk niet allemaal meteen vanaf vijf jaar maar op die leeftijd werden ze wel langzamerhand ingewijd in de geheimen van het huishouden.
Ze hebben er niets aan overgehouden, behalve een aantal huishoudelijke vaardigheden. Zolang het huiswerk en hun sociale leven er niet onder lijdt, mogen kinderen ook hun handen uit de mouwen steken. Zolang een vijfjarige niet een afwas van drie dagen te verwerken krijgt of op een trapje staand de ramen moet lappen, lijkt me daar niets mis mee.