Weet je wat lang is? Een week geen internet.

Omdat Leeuwarden moet worden opgestoten in de vaart der volkeren, wordt ook hier een glasvezelnet aangelegd. Helaas lijken de aanleggers van dit technisch hoogstandje, een zootje ongeregeld uit Roemenië, te vinden dat Leeuwarden nog wel even kan wachten. Het hoeft niet allemaal in een keer goed, toch?
En zo is het ze gelukt een kabel van drie centimeter doorsnee, omhuld met een stalen mantel, door te midden te hakken zonder het te merken. Knap!

Het had me niet moeten verbazen. Twee weken geleden stootten ze een paar straten verderop een gasleiding lek. Een kabeltrekker met een geweten meldt dat even maar zo niet deze vaklui. Ze smeerden het lek dicht met klei (moet kunnen…) en vertrokken. Gelukkig had de bewoner van het huis een goede neus en rookte hij niet.

Helaas duurde het een paar dagen voor Echtgenoot zeker wist dat een kapotte kabel de oorzaak was van het feit dat wij plotseling en zonder opgaaf van reden van de virtuele wereld waren afgesneden. Echtgenoot belde de KPN maar natuurlijk ben je dan niet meteen aan de beurt. Vrijdag kwam er eentje kijken, maandag kwam er eentje het werk doen.

De monteur, die anoniem wenst te blijven, vertelde dat de kabelgravers gemiddeld twee keer per straat een kabel vernielen. Lekker goedkoop, die Roemenen.

Vlak naast de voordeur steekt nu een soort dunne oranje wortel omhoog. Het ziet er professioneel uit. Maar ik vertrouw het niet meer. Het lijkt mij doodeng dat netwerk ooit echt te gaan gebruiken. Ik stel me voor dat de meterkast ontploft, er gevaarlijk gas uitkomt of dat ik word geëlektrocuteerd.

Vandaag zag ik de glasvezelmensen weer lopen. Hier en daar lag de stoep opnieuw open en staken er weer oranje kabels uit. Verbeeldde ik het me, of keken ze inderdaad even gniffelend mijn kant op?