Tweede Kamerlid voor de VVD Jeanine Hennis-Plasschaert mocht op de avond van de Canal Parade, vrijwel ongehinderd door lastige vragen, vertellen hoe goed de VVD op dit moment bezig is. Zo ging de verplichte voorlichting op scholen over homoseksualiteit er nu toch echt komen.
Ter illustratie van de noodzaak daarvan werd een stel jongens op het schoolplein van een christelijke school in Veenendaal ten tonele gevoerd. Waarom Veenendaal? Geen idee. Er is natuurlijk altijd wel een puber te vinden die wil verklaren dat hij zoenende mannen vies vindt, daar had de redactie echt niet voor naar Veenendaal hoeven afreizen.
Prima idee verder, zulke voorlichting en hoera voor alle scholen die het nu al doen. Waarom word ik er dan toch zo achterdochtig van? Daar zijn verschillende redenen voor.
Allereerst weet Hennis al precies wat voorlichting bereiken zal: acceptatie van homoseksualiteit. Blijkbaar gaat zij ervan uit dat mensen die problemen hebben met homoseksualiteit gewoon te weinig weten. Wat een ontroerende naïviteit. Of zit er iets anders achter?
Ten tweede wordt de voorlichting verplicht. Wat voor soort voorlichting verwacht Hennis eigenlijk op scholen die het nu niet doen? Op orthodox-christelijke en islamitische scholen bijvoorbeeld? Of komen ook daar regels voor?
En dan vind ik het eng worden. Ik heb niets tegen voorlichting over homoseksualiteit, integendeel. Maar ik heb wel iets tegen gedachtepolitie, en daar gaat het steeds sterker naar ruiken. Wie bepaalt wat je moet vinden? De VVD? De meerderheid van de bevolking? Dat kan nog eng worden.
Eén prikje van de interviewster moest Hennis nog wel verwerken: had haar eigen partij er niet voor gezorgd dat de schandvlek van de weigerambtenaar nog steeds bestond? Ja ja, dat wel, maar daar zou nu toch een einde aan komen want de Tweede Kamer wachtte niet meer op dit kabinet of een volgende met misschien wel weer een confessionele partij erin.
Stoere woorden. Het nakend einde van de weigerambtenaar is echter niet aan de VVD toe te schrijven maar aan D66, maar daar liet de interviewster haar genadig mee wegkomen. En dus probeerde Hennis nogmaals te scoren: de wet die geweld tegen homo’s bestraft, werd ook aangescherpt. Mij lijkt het logisch dat geweld tegen wie dan ook strafbaar is.
Het was een fijne avond voor Hennis maar de conclusie dat homoseksualiteit een sjibbolet is geworden voor iedereen die zich liberaal noemt, lijkt gerechtvaardigd. Uiteindelijk schieten homo’s daar helaas niet zo veel mee op.