Verkrachtingen, moordpartijen, onthoofdingen, ophangingen, kruisigingen zelfs. Dood en verderf zaaien, lijkt dit jaar met zeldzaam enthousiasme ter hand te worden genomen.

Een foto op Twitter van weer een nieuwe wreedheid, begaan aan een kind van nauwelijks vier jaar oud, blijft voorlopig op mijn netvlies hangen. Ik word er de hele dag door achtervolgd.

Het is allemaal natuurlijk niet nieuw. Veel oude culturen blonken uit in zo ernstig kwaad dat je blij mag zijn dat ze zijn vernietigd. Ook de (recente) Europese geschiedenis druipt van het bloed.

Het kwaad moet wel een persoon zijn. Iemand die mensen aanzet er nog een schepje bovenop te doen, nog een beetje verder te gaan, er plezier in te hebben of in ieder geval voldoening. Ja, ik geloof dat er demonen bestaan, en die hebben vast een hoogste baas. Hoe die eruit ziet, weet ik niet. Ik weet wel dat er meer vóór zijn bestaan pleit, dan ertegen.

Voor veel mensen is het bestaan van het kwaad een reden niet in God te geloven. Anders zou hij er toch iets aan doen? Maar als ik God zou begrijpen, dan zou hij God niet meer zijn. Ik begrijp mijzelf niet eens.

Stel, er is geen god. Dan zitten wij hier vast op een aardbol die door een oneindig heelal tolt, met alle goede en slechte dingen die erop gebeuren. Alles gaat eeuwig door, dat wil zeggen, tot de zon ermee ophoudt. En dan houdt alles op. Dat lijkt me de totale zinloosheid.

Zinloos, en hopeloos. Wie komt dan nog op voor het recht? De mensen die ertegen vechten? Wat brengen zij met dat vechten tegen onrecht op hun beurt niet allemaal aan kwaad mee, bedoeld en onbedoeld?

Het kwade is voor mij een reden juist wel in God te geloven. Dat ik hem zou kunnen begrijpen, heb ik al lang uit mijn hoofd gezet. Maar ik kan hopen dat hij recht zal brengen.

Al die mensen die nu verkrachten, moorden op de meest gruwelijke manieren en ander kwaad uitrichten, zullen zich ooit moeten verantwoorden. Ook de grootste schoft komt er niet mee weg, al sterft hij hier in vrede in zijn bed, omringd door luxe.

En tot het zover is, troost ik mijzelf met Buxtehude en Allegri.