Hitteplan

Ik zal maar met de deur in huis vallen: ik kan heel slecht tegen hitte. Van hitte krijg ik acute hersenverweking, ik kan niet meer denken, mijn humeur holt achteruit, ik laat alles uit mijn handen vallen en loop overal tegenaan. Hoe hoger het kwik, hoe bezorgder Echtgenoot mij gadeslaat.

Dit stukje schrijf ik dan ook ’s avonds, als de temperatuur gedaald is tot een net aanvaardbare 23 graden Celsius.

Maar ondanks mijn toestand schoot ik in de lach toen ik vanmorgen vroeg op de radio op de hoogte werd gebracht van Het Hitteplan. Zo gauw de temperatuur in de richting van de 30 graden lijkt te gaan, trekt onze regering een heus Hitteplan uit de kast. De overheid als schooljuf.

Een vrouw vertelde met bezorgde stem op de radio over ‘kwetsbare mensen’ op wie extra gelet moest worden. De GGD’s en verzorgingstehuizen hebben inmiddels hun eigen Hitteplannen en daarom moet nu het overige volk worden aangespoord ‘extra op elkaar te letten’. De adviezen luiden: drink voldoende, vermijd inspanning, blijf uit de hitte, zorg voor koelte en steek een helpende hand uit. Goh, daar was ik zelf nou nooit opgekomen…

Daar komt bij dat ik allergisch ben geworden voor het woord kwetsbaar. De betekenis van dat woord is zo opgerekt dat zo’n beetje alles kwetsbaar is geworden. Ikzelf dus ook, en laat uitgerekend dat kloppen. Ik ben hartstikke kwetsbaar met mijn hittezwakte! Ik wil een plan!

954940_79337750Mijn Hitteplan bestaat uit de volgende zaken: iemand die mij koelte toewuift terwijl ik mij in een ligstoel bevind, iemand die mijn boek vasthoudt en tijdig de bladzijden omslaat, iemand die mij regelmatig van afwisselend een glas water en een glas koele witte wijn voorziet.

Kijk, overheid, dát is nog eens een Hitteplan!

Verboden woorden

Er zijn van die woorden die je het gevoel geven dat je in een zacht pakje boter grijpt. Een aantal van die uitdrukkingen zou ik graag willen verbieden maar helaas kan ik daarvoor bij geen enkele instantie terecht. Dan maar zo.
verbod Op nummer 1: het gezinsdrama, ook wel familiedrama genoemd. Er zijn vele gezinsdrama’s te bedenken. Een echtscheiding bijvoorbeeld. Of een familie die in het ongerede is geraakt door overmatig drankgebruik, een gat in de hand of ander onheil. Er zit ook iets zieligs in het woord, alsof er alleen maar slachtoffers zijn. De term gezinsdrama wordt echter gebruikt wanneer een lid van het gezin een of andere leden vermoordt. De juiste term is dus gezinsmoord. Naar ‘gezinsdrama’ luister ik niet meer.

Nummer 2: Passie. Oorspronkelijk had je passiespel, passietijd en gepassioneerd. Het laatste woord had een licht hysterische connotatie. Tegenwoordig mankeert er iets aan je als je geen passie ‘ergens voor’ hebt. Die passie kan overal uit bestaan: punniken, motorrijden of plastic beeldjes verzamelen maar ook hoogstaande zaken als kunst, muziek of heilige opdrachten in het leven als ‘mensen over Jezus vertellen’. Kortom, passie is een woord dat helemaal niets meer zegt, behalve ‘dat wil ik graag’. Niet meer gebruiken.

Nummer 3: ‘iemand in zijn kracht zetten’. Geen idee wat ermee wordt bedoeld. De uitdrukking wordt opvallend vaak gebruikt door therapeuten en andere hulpverleners.

Nummer 4: ‘ik stel me kwetsbaar op’. Afkomstig van de sociale academie en equivalent voor: ‘ik doe nu net alsof je mag zeggen wat je wilt, maar dat is natuurlijk niet echt waar. Dat je het maar even weet’. Het woord kwetsbaar is daarnaast aan inflatie onderhevig. Als Bernard Wientjes gaat zeggen dat ons belastingstelsel kwetsbaar is, weet je dat dit woord zijn langste tijd heeft gehad. Gelukkig maar.

Nummer 5: ‘wij herkennen ons niet in dat beeld’. Vaak gebezigd door bedrijven en instellingen die plotseling met kritiek worden geconfronteerd die ze niet kunnen weerleggen. Het probleem wordt zo naar een niemandsland geschoven: geen idee waar u het over hebt.

Misschien kan de Taalunie zich hier eens over buigen? De tussen-N hebben ze er tenslotte ook doorgekregen.