Sinds vannacht kijk ik met andere ogen naar kat Pimpernel. Ik dacht dat hij me niet meer kon verrassen maar dat bleek een onjuiste aanname. Om uit te leggen waarom, neem ik u mee naar het verleden.

Al sinds Echtgenoot en ik een gezamenlijke huishouding voeren, hebben we een of twee katten. Het meest roemrucht waren twee broertjes met de originele namen Panter en Tijger.

We hadden ze achteraf gezien beter Nimrod 1 en Nimrod 2 kunnen noemen want het waren geduchte jagers. Ze joegen met z’n tweeën op alles wat bewoog. Regelmatig lagen er al dan niet half aangevreten muizen in de tuin en ze kwamen zelfs eens met een konijn thuis.

Toen Pimpernel na de dood van de gebroeders de honneurs kwam waarnemen, bleek hij een matige opvolger. Zeer matig.
Allereerst is het de onhandigste kat ooit. Hij gooit dingen om, kijkt met een hulpeloze blik naar Echtgenoot of mij als het hem niet lukt op de vensterbank te springen omdat de vitrage ervoor hangt en, last but not least, het is een vreselijke mekker wat eten betreft. Hij lust alleen Aldi-brokjes en kleine stukjes rauwe kipfilet.

Aten Panter en Tijger zonder aarzelen doperwten en sperzieboontjes en was geen enkele vleessoort veilig voor hen, Pimpernel loopt er hooghartig aan voorbij. Zelfs ham en gehakt keurt hij geen blik waardig. En jagen? Dat hoef ik niet uit te leggen.

Tot afgelopen nacht. Echtgenoot en ik werden ruw in onze slaap gestoord door een vreemd geluid dat achteraf het gekras van kattennagels op laminaat bleek te zijn. Eenmaal het lichtknopje gevonden, zagen we Pimpernel lopen met zwiepende staart en in zijn bek een muis. Een muis!

De kat schoot onder het bed en daar kregen we hem met geen stok meer onder vandaan. Ten einde raad lieten we hem maar zitten, deden het licht uit en gingen slapen.

Dat was in ieder geval de bedoeling. Maar dat was buiten Pimpernel gerekend. Wat wij niet gedacht hadden ooit te zullen mee maken, gebeurde. We hoorden eerst gelik, daarna het kraken van muizenbotjes en vervolgens luid gesmak en gesmikkel. Het smaakte hem uitstekend, zo te horen. Maar in slaap vallen bij zo’n geluid valt niet mee.

Ik bekeek Pimpernel vanmorgen met andere ogen. Het beest in hem was ontwaakt. Wij hebben een jager in huis, Nimrod 3.