Het was onvermijdelijk: opnieuw wordt Nederland geteisterd door een voedselschandaal. Als je de ellenlange ingrediëntenlijst op kant-en-klare producten leest, móet het wel regelmatig misgaan. Ik ken mensen die bewust het etiketten lezen vermijden maar dat helpt niet.

Het grappige is dat dit eigenlijk maar deels een schandaal is. Er is verder niets mis met het vlees, behalve dat het van een paard komt. Er zit geen gif in, geen hormonen, het ligt niet al vier jaar in een vriezer. Het is alleen paard. En dat stond er niet bij.

Ik stel me zo voor dat er heel wat paardenmeisjes boven het toilet hebben gehangen na het nieuws. Of als boetedoening hun paard of pony twee keer zo lang zijn gaan borstelen. Verschrikkelijk! Paard eten! O Valentino, het spijt me zo!

Zelf eet ik graag paardenrookvlees. Veel lekkerder dan runderrookvlees. Maar ja, ik heb als ik familie en vrienden mag geloven, dan ook ongezond weinig gevoel voor drama. Loopt er een haas tegen mijn auto dan stap ik uit en neem hem mee. Niet om te reanimeren maar om zelf te slachten en daarna op te eten. Lekker!

Het is dat paard te groot is om zich tegen mijn auto aan dood te lopen en dat hij ook te groot is voor de achterbak van de auto, anders stond ik nog niet voor mijzelf in.

Op wereldschaal is paard eten terwijl je het niet weet natuurlijk een heel mineur probleempje. Bij Zoon 2 in China eten ze alles wat beweegt. Ik heb daar gefrituurde kwartelkopjes gezien, met de snavel er nog aan, wormen in gelei en hot dog, maar dan letterlijk.

Eigenlijk is de verontwaardiging goed nieuws: de hele paardenvleescommotie is een teken dat de crisis niet zo groot is als gedacht. Bij een echt erge crisis kijkt niemand meer waar zijn eten vandaan komt.