Opnieuw blijkt een homostel te zijn weggepest uit een woonwijk, na Utrecht dit keer in Den Haag. Ook deze keer blijkt dat geen incident.

De Volkskrant meldt dat hoofdredacteur Henk Krol van de Gaykrant was gebeld door een huilende mevrouw van in de 80. ‘Ze was met haar vriendin de koffers aan het pakken omdat ze het getreiter van buurtjongens zat was.’ En dat was nog maar een van de 17 meldingen die binnen een paar uur op de redactie waren binnengekomen.

Aan de ene kant wordt met veel bombarie de weigerambtenaar de deur gewezen, aan de andere kant is het blijkbaar mogelijk dat homo’s worden uitgescholden, bedreigd en hun buurt uitgepest. Kijk naar onze woorden, en dan liefst naar de symbolische waarde daarvan, maar niet naar onze daden.

Een interview uit de NRC met PvdA-Tweede kamerlid Diederik Samson maakt de reden van deze straatterreur duidelijk. Samson is al bijna een jaar straatcoach in Rotterdam. Zijn ervaringen zijn treurig, zelfs schokkend. De politie heeft geen enkel gezag, vertelt hij. Ze doen bijna niets want ze mogen bijna niets. En dat weten de jongens die de buurt onveilig maken. Met religie heeft het allemaal weinig te maken, meent hij. Het gaat vooral om etterbakken die hun gang kunnen gaan.

Meer politie dan maar? Dat zal een gedeeltelijke oplossing blijken. Meer politie-agenten op straat zal helpen, maar niet als de burger met de handen in de zakken blijft staan.

Want het is natuurlijk al veel eerder mis gegaan. Niet alleen in de oude stadswijken maar overal in Nederland. Spreek maar eens een kind aan dat een spiegel van een auto schopt of het gemeentelijk groen molesteert. Tien tegen een dat je binnen een half uur een over de toeren geraakte vader of schreeuwende moeder aan de deur hebt staan. Waar jij wel niet het lef haalt hun kind ergens op aan te spreken. En dat ze de kop van je romp zullen rukken als het nog een keer gebeurt.

Daar sta je dan met je goeie gedrag. Wat nu? Honkbalknuppel achter de deur zetten? Op een vechtsport gaan? Er blijft weinig anders over want in vrijwel alle gevallen sta je alleen. De buren doen alsof hun neus bloedt, mocht er bij jou een baksteen door de ramen vliegen. Had je maar niet zo dom moeten zijn je met zaken te bemoeien die je niet aangaan. Of ze gezien hebben wie de steen gooide? Nee, natuurlijk.

Datzelfde gebeurt als homostellen worden gepest. Niet mijn probleem, denkt de buurt. Wel vervelend natuurlijk en vreselijk discriminerend. Maar niet mijn probleem. En zo krijgt de verontwaardiging over de weggepeste homostellen een hypocriet luchtje.

Kan het anders? Ja, natuurlijk wel! Spreek dingen met elkaar af in de buurt, desnoods alleen met die paar mensen die het wel willen. Spreek kinderen aan op gedrag dat niet deugt, help mensen die belaagd worden door etterbakken. En maak zo een vuist tegen de collectieve lafheid die Nederland al zo lang in zijn greep houdt.