Tagarchief: reclame

Kinderreclame

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ik herinner me het nog als de dag van gisteren. Zoons hadden reclame op tv gezien voor Danoontje. Dat moest wel zo allemachtig lekker zijn dat ik dat meteen de volgende dag moest kopen.
assortiment-full-danoontjeIk stapte met mijn grut de winkel binnen en toog naar het zuivelvak. Daar stond het, een sixpack Danoontjes. “Raar,” vond Zoon 1. “Waarom krijg je zes kleine bakjes in plaats van een grote?”

Toen werd het tijd de oogjes van mijn kroost te openen. “Nee, jij krijgt niet zes kleine bakjes maar één klein bakje.” Vertwijfeld keek hij mij aan. “Maar dat zijn maar twee lepels!”

“Exact.” “Laat dan maar zitten!” En verontwaardigd beende hij weg.

Thuis hebben we zelf lekkere vla gemaakt, chocoladevla, met echte cacao in plaats van bruine kleurstof. Het ging per persoon in een bakje waar je wel twaalf lepels uit kon halen.

Want kinderreclame, beste reclamemakers en ouders, is vrij eenvoudig te pareren. Je hebt er de volgende ingrediënten voor nodig: standvastigheid, warenkennis, de economische basisbeginselen en eventueel een kookcursus.

Standvastigheid omdat je gewoon ‘nee’ moet kunnen zeggen. Ook als het kind op de grond ligt te krijsen, weigert verder te lopen of jou verwijt dat je niet van hem of haar houdt. Want als ze eenmaal gewend zijn aan veel suiker en aan kunstmatige toevoegingen is het een hele toer ze er weer af te krijgen.

Warenkennis is heel handig als je je kind reclame-proof wilt maken. Aan de meeste producten waar zo hevig reclame voor wordt gemaakt zit namelijk een luchtje. Check de ingrediëntenlijst maar.

Vertel vervolgens aan je kind dat reclamemakers alleen maar willen dat hun zakgeld en jouw huishoudgeld in hun zakken verdwijnt. Een beetje kapitalist in de dop is hiervan zwaar onder de indruk.

Een eenvoudige kookcursus ten slotte volstaat om je kind heerlijke gerechten te kunnen voorzetten. En die samen met je kind maken, verhoogt de feestvreugde nog meer. Wie heeft er dan nog die prut uit de supermarkt nodig?

Blaas

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ik weet het: reclame is onzin, je moet het gewoon aan je voorbij laten gaan. Voor veel mensen is reclame achtergrondruis. Ik wilde wel dat dat voor mij ook gold.

Maar reclame is ook taal en taal is onweerstaanbaar. Ik kan niet naar muziek luisteren en de tekst negeren, en als ik de tekst niet versta, irriteert me dat een beetje.

Zo gaat het dus ook met reclame. Soms komt er een zinnetje voorbij dat blijft hangen. Dat is minder de bedoeling van reclamemakers dan je zou denken. Zij willen graag dat het ergens in je onderbewuste blijft hangen, niet dat je de tekst gaat napluizen.
trndblog_tenalady
Neem bijvoorbeeld de volgende reclame-uiting: ‘Ook met een gevoelige blaas kun je zijn wie je bent’.

Dit is strikt genomen een volstrekt onzinnige uitspraak. Als jij een gevoelige blaas hebt, den maakt dat gewoon onderdeel uit van wie je bent. Maar nee, je kunt met een gevoelige blaas pas weer zijn wie je bent als je een bepaald merk inlegkruisje gebruikt.

En wat is een gevoelige blaas eigenlijk? Dat je steeds naar de wc moet, dat je vaak blaasontsteking hebt? Of barst je blaas bij het minste of geringste in tranen uit? De reclamespot laat zich er niet over uit.

Die vraag is wel belangrijk, zeker omdat je in die reclame een jonge dame ziet figureren die bij lange na nog niet naar een noodmaatregel zou moeten grijpen als de inlegkruis voor bejaarden. In plaats daarvan wordt net gedaan alsof het de normaalste zaak van de wereld is en een van de taboes die geslecht moet worden.

Maar voor jonge vrouwen en ook voor de meeste oudere is fysiotherapie en desnoods een kleine chirurgische ingreep in 90% van de gevallen voldoende om van het hele probleem van incontinentie af te zijn. En dan heb ik het nog niet eens over de mogelijkheid het probleem voor te zijn door een simpele oefening.

Maar daar worden we waarschijnlijk toch wat te expliciet voor de tere zieltjes van de reclamemakers. Het probleem bij de naam noemen is teveel gevraagd. Dan liever een onzichtbaar inlegkruisje dat de symptomen bestrijdt: Ik ben een Tena-lady. Nou en? Hoezo, nou en?!

Ik zou toch liever mijzelf willen zijn zonder Tena. Wegwezen, Tena-lady!

Feminist

Geplaatst op door
Beantwoorden

Er zijn van die dagen dat ik weer precies weet waarom ik feminist ben. Vandaag is zo’n dag. Op Trouw zag ik een filmpje dat, voor mensen die het nog niet weten, duidelijk maakt hoe vrouwen in de media worden geportretteerd.
En dat wijkt niet veel af van hoe het de afgelopen eeuwen is geweest. Een vrouw moet mooi en dom zijn. En als ze niet dom is, moet ze maar doen alsof.

Een strak lijf, niet getekend door rimpels, overbodige kilo’s en zwangerschapsstriemen. Lange benen, pronte borsten, vlekkeloze huid. Als je dat allemaal hebt, mag je als gewillige stoeipoes optreden in reclamefilmpjes en clips.

Ook de reclame voor mannenpakken van Suitsupply komt in het filmpje voor. Suitsupply wil mannen de illusie geven dat als zij een van hun kledingstukken dragen, oogverblindend mooie vrouwen onmiddellijk hun benen spreiden, klaar om te worden gepenetreerd.

Ranziger heb ik het tot nu toe niet gezien. Wat de firma zelf omschrijft als ‘erotische taferelen’ lijkt nog het meest op een serie verkrachtingsscènes.

Maar dat is reclame, kun je tegenwerpen. Iedereen weet dat het niet echt is. De ellende is alleen dat reclame zo alomtegenwoordig is geworden dat die onvermijdelijk een onuitwisbare indruk achterlaat op, om maar een zijstraat te noemen, de kinderziel. Die van meisjes èn jongens.

Maar bij reclame blijft het niet. Videogames, films, tv-programma’s, clips, en ‘nieuws’ laten voornamelijk één beeld zien van vrouwen: het uiterlijk. Vooral de Amerikaanse zenders zijn er een ster in en omdat Amerika al meer dan eens ons voorland is gebleken, ben ik er niet gerust op.

“You get a woman in the Oval Office, the most powerful person in the world, what’s the downside?” vraagt een anchorman aan een politiek commentator. “You mean besides the PMS and the mood swings?” antwoordt hij.

Belangrijke vragen aan mannelijke presidentskandidaten: ‘How about the economy?’ Belangrijke vragen aan hun vrouwelijke concurrenten: ‘Do you have breastimplants?’ Met een brede grijns geeft Sarah Palin antwoord.

Is Sarah Palin slim? Het lijkt er niet op maar eigenlijk heb ik geen idee en ik zal er voorlopig wel niet achterkomen ook. Als ze het is en als ze president wil worden, verbergt ze haar hersens.

Een Nederlands voorbeeld? In de boekhandels liggen opvallend veel boeken met de foto van de vrouwelijke auteur prominent op de voorpagina: mooie, jonge vrouwen. Is schrijverstalent aan hen voorbehouden?
‘A fine ankle is of more use to a woman than brains’, las ik ooit in een boek uit de jaren ’30. Het feminisme blijkt 80 jaar later nog even actueel.

Happy period! (Maar niet echt)

Geplaatst op door
Beantwoorden

Reclame blijft me verbazen. Niet alleen omdat de meest stupide en overbodige producten worden aangeprezen, ook de manier waarop is soms verbijsterend.

“Have a happy period!” wenst een vrouwenstem me toe. Prettige menstruatie gewenst? Wat is er happy aan de menstruatie? Geen wonder dat ze dat in het Engels zeggen in plaats van in het Nederlands want dan trapte niemand erin.
Met Always damesverband en inlegkruisjes ga ik dansend door mijn week met buikpijn en ongemak heen? Dacht het niet… Procter & Gamble heet het bedrijf dat deze achterlijke reclame liet bedenken.

Alldays is een ander merk van Procter & Gamble. Hele generaties vrouwen wordt wijsgemaakt dat je geen dag zonder inlegkruisje kunt. Zo onhygiënisch, alleen een onderbroek aan! De reclame suggereert dat vrouwen dagelijks ongecontroleerd liters vocht verliezen.
Zelfs de meest basale kennis over het vrouwelijk lichaam lijkt Alldays te ontbreken: een vagina houdt zichzelf schoon en daar hoort een klein beetje afscheiding bij. Wanneer dat op katoen belandt, is daar niets mis mee. Als je dat echter opvangt in papier met plastic eronder, creëer je een broeinest voor bacteriën. Lekker hygiënisch!

Die prettige menstruatie blijft me bezig houden. Wie bedenkt zoiets? Was het een vrouw of een man? Helpt het echt hun maandverband te verkopen of is het de ergernis die ervoor zorgt dat de naam blijft hangen?
In geval van het laatste heb ik een waarschuwing voor Always. Jarenlang was er reclame voor een beddenzaak op de tv: Beterbed. Die reclame was zo tenenkrommend dat Echtgenoot en ik besloten nooit, maar dan ook nooit een bed te kopen bij Beterbed. Toen we een paar jaar geleden aan een nieuwe matras toe waren, hebben we daar dan ook geen stap over de drempel gezet. Goede aanbieding of niet.
Overbodig te zeggen dat er nog nooit een product van Always of Alldays in mijn boodschappenkarretje is beland. Al was het de laatste tampon op aarde.