De terreurdaad in Parijs was uiteraard hèt onderwerp van De Wereld Draait Door, met hogepriester van de beeldbuis Matthijs van Nieuwkerk in de rol van pastoraal begeleider.
Toen de cabaretiers aan tafel schoven, vroeg Van Nieuwkerk of zijn gasten ook bang waren geworden voor aanslagen, of ze zich nu anders gingen uitdrukken. “Want dat zou heel menselijk en begrijpelijk zijn!”
Ja, zei Youp van ’t Hek, wat hem op een schrobbering kwam te staan van Jort Kelder. Meer diepgang zat er niet in. Alle religies werden over een kam geschoren, vooral in de bijdrage van Nico Dijkshoorn die meende dat genade alleen zonder godsdienst verkrijgbaar is.
En of de wetenschappers zich alsjeblieft kunnen storten op het bewijs dat God niet bestaat en het Higgs-deeltje even met rust kunnen laten. Begrijpelijke woede, maar toch vrij kortzichtig geredeneerd.
Ook voor de meeste andere bijdragen gold: niet gehinderd door enige kennis. Dat komt ook omdat er wel spraakmakende cabaretiers en journalisten waren uitgenodigd, maar niemand die verstand heeft van religie. Niemand die kon duiden, uitleggen wat moslims precies zo raakt, of dat vergelijken met iets wat mensen die geen religie aanhangen hen in het hart kan raken.
En nauwelijks aandacht voor het grote verschil met de reactie van christenen op cartoons en beledigingen. Daar waren interessante dingen over te zeggen geweest. Bijvoorbeeld over hoe het christelijke geloof al vanaf het begin onderwerp van spot is geweest, met de kruisiging van Jezus als startpunt. Iets wat christenen zelf trouwens ook regelmatig lijken te vergeten.
Oké, DWDD is geen programma voor diepgravende analyses en afgewogen oordelen, daar zijn documentaires voor. Maar toch is het jammer dat er weer zoveel vooroordelen zijn bevestigd. Religie als het grote probleem, de redelijke mens die het enige antwoord heeft. De geschiedenis leert wel anders.
