De soap is ten einde. Johannes is dood en versleept naar Texel. Het Hollandse vervolgverhaal eindigt zoals het hoort te eindigen: met Kamervragen en de belofte een speciaal protocol te maken voor “deze unieke zeedieren”, aldus minister Kamp.
Nu zwemmen er minstens 60.000 van ‘deze unieke zeedieren’ rond dus dat belooft nog wat. Want betreft dat protocol: alleen bultruggen of ook andere unieke zeedieren? Daar zal de minister ook nog wel Kamervragen over krijgen want het kan natuurlijk niet zo zijn dat alleen bultruggen van Nederlandse protocollen kunnen profiteren. Dat zou een enorme rechtsongelijkheid teweegbrengen.
Ondertussen zijn de soapspelers aan het bijkomen van alle commotie.
De mensen van Ecomare omdat zij beschuldigd werden van onkunde en onwil om Johannes te redden, en van de tweets dat de Ecomare-medewerkers een spuitje verdienen in plaats van Johannes. Ik stel voor dat de verzenders van deze tweets zelf een spuitje krijgen, met valium.
Lenie ’t Hart ligt waarschijnlijk nog aan de zuurstof, mompelend dat ze hem nog had kunnen redden. “De mensen die hem dood willen, hebben gewonnen”. Tja… Wel weer mooi voor Lenie: zij meldde als eerste dat de walvis dood was.
De Partij voor de Dieren deed uiteraard ook mee aan de discussie en die stopt niet met Johannes’ dood. Het lijk moet blijven liggen op de Razende Bol, vinden de dierenliefhebbers. Dat is goed voor de natuur en, mooi meegenomen, slecht voor het Dolfinarium en Museum Naturalis.
Marianne Thieme had nog een bezoek willen brengen aan de bultrug maar helaas voor Johannes ging dat niet door: “…de golven waren te hoog en het werd donker”. Dat is ook eng, natuurlijk.
Overigens is ook Thieme van mening dat Johannes’ dood te vermijden was geweest en daarom wil zij nu een bultruggenplatform oprichten. Ach, het houdt je van de straat.
De meningen over de overlevingskansen van Johannes waren verdeeld en anders dan veel Nederlanders schijnen te denken, heeft dat niets te maken met hoeveel je van bultruggen houdt. Gezonde dieren stranden meestal niet op zandplaten, zeggen deskundigen, en als ze eraf gesleept worden, storten ze zich meestal volhardend opnieuw in het ongeluk.
Saillant detail: een spuitje geven, bleek niet het gewenste effect te hebben maar er was nog een andere mogelijkheid: doodschieten. Daar is echter van afgezien. Waarom? Omdat dat “zo bloederig zou worden”. Dan maar liever laten creperen. Kan daar geen protocol voor worden gemaakt?