De afgelopen jaren kwam het onderwerp op gezette tijden bovendrijven: de thuisbevalling. Levensgevaarlijk volgens de een, een recht volgens de ander.

Eenvandaag van 18 juli besteedde er aandacht aan omdat een vroedvrouw uit haar beroep is gezet: zij had een vrouw die een medische indicatie voor een ziekenhuisbevalling had, geholpen bij de thuisbevalling.

Voorvechtster van thuisbevallingen en verloskundige Simone Valk sprak het woord uit dat de kern vormt van de hele discussie: risicoperceptie. Hoe gevaarlijk is bevallen eigenlijk? Tja, hoe gevaarlijk is autorijden? De medische discussie is feitelijk een afgeleide van waar het werkelijk om gaat: wij eisen een volledig risicovrij leven en geven daarvoor onze vrijheid en regie op.

“Bevallen was altijd een vrouwenzaak”, vertelt Valk, “maar nu wordt het gezien als een medische noodsituatie die wordt voorafgegaan door het gevaarlijke proces van zwangerschap”. En dat terwijl bevallen een natuurlijk proces is waar je dus zoveel mogelijk met je handen vanaf moet blijven.

Je gaat je spijsvertering ook niet ‘helpen’ met een laxeermiddel, behalve als je verstopping hebt. En zelfs dan kijk je eerst of je misschien anders moet gaan eten.

Kom je eenmaal in het ziekenhuis, dan loopt ook de ongecompliceerde zwangerschap vaker uit in een kunstverlossing dan thuis. Reden: baren vraagt om een rustige, vertrouwde omgeving en dan is thuis altijd nog het meest vertrouwd. Stress, onrust en angst geven zelf complicaties.

Daarbij komt dat veel vrouwen vervreemd zijn van hun eigen lijf. Gefixeerd op de buitenkant, onwetend over de binnenkant. Maar zwanger ben je maar liefst negen maanden, genoeg tijd om uit te vinden hoe prachtig je lijf is uitgerust om het zware werk dat een bevalling is, te kunnen uitvoeren.

Het onvolprezen boek Childbirth without fear van Grantley Dick-Read, stammend uit de jaren ’50 maar nog steeds verkrijgbaar en actueel, gaf vrouwen weer zelf de regie in handen en doet dat nog steeds. Regie die haar door de heersende medische klasse, ongetwijfeld met de beste bedoelingen, afhandig is gemaakt.

Een beetje feminist bevalt thuis en heeft voldoende vertrouwen in haar vroedvrouw om haar, en niet een gynaecoloog op afstand, te laten bepalen of dat veilig kan.