Toekomst

Op sommige dagen lijkt het alsof ik even een blik in de toekomst kan werpen. Dat wil zeggen, een toekomst die ons te wachten staat als wij niet heel snel overstappen op andere energiebronnen dan kolen en olie òf een toekomst die gekenmerkt wordt door een eeuwigdurende crisis.

Afgelopen week begaf mijn vaatwasser het en dus ben ik gedwongen met de hand af te wassen. Dat is eigenlijk tegen mijn principes, maar wat moet je. Op een goed moment zijn de borden op.

Vandaag ging de Senseo kapot. Volgens Echtgenoot mijn eigen schuld maar daar gaat het nu niet om. Daarom zet ik vanaf heden weer koffie door kokend water in een wankel filtertje te gieten dat op een thermosfles staat. De bonen heb ik gemalen in een molentje dat ik 25 jaar geleden kocht op een rommelmarkt. Hij is oranje.

Ik houd mijn hart vast voor de andere elektrische apparaten want uit ervaring weet ik dat zij op een of andere mysterieuze wijze met elkaar verbonden zijn. Gaat de een stuk, dan begeeft binnen de kortste keren ook de ander het. En daar gaat je spaarrekening…

Toen ik vervolgens een vegetarische maaltijd bereidde, wist ik opeens hoe het over dertig jaar zal zijn. Vlees is onbetaalbaar geworden en weer als vanouds voorbehouden aan de adel (of de nieuwe rijken). Het gewone volk eet weer bonen en goedkope groente. Geen medelijden, daar kun je oud mee worden. De adel daarentegen krijgt weer jicht, ook als vanouds.

Vaatwassers, wasmachines en ander onmisbare huishoudelijke apparaten zijn dan verre echo’s uit het verleden: ‘Vroeger, toen oma klein was, gooide je je vieze was in een ding, je drukte op een knopje en dan haalde je de was er een uur later schoon weer uit.’
‘He? Doe niet zo raar, oma, dat kàn helemaal niet.’

Nog erger is het dat dan ook de auto verdwenen is. Niet meer binnen 10 seconden optrekken van 0 naar 100, niet meer lekker scheuren en hard meebrullen met Coldplay.

Ik weet opeens niet meer of ik wel oud wil worden.

Opmerkelijke berichten

Kranten zijn niet alleen onmisbaar voor de dagelijkse stroom informatie over serieuze zaken als politiek, gebeurtenissen in binnen- en buitenland, en duiding van het nieuws. Kranten zijn ook goed voor verstrooiing en vermaak.

De kleine berichten die de Volkskrant onder het kopje Opmerkelijk plaatst, ik mis ze nooit.

Zo las ik laatst het bericht dat een man uit een klein Pakistaans dorpje 30 dagen lang moest rondlopen met een steen die aan zijn penis was vastgebonden. Hij had een meisje van 12 jaar tegen haar wil willen trouwen. Ik word blij van zo’n bericht, ook in Pakistan is er soms gerechtigheid.

Dan de vrouw die twee testikels in een zakje aan de bumper van haar auto had hangen. Een agent zonder humor gaf haar een bekeuring van $445,–. Hoe zou hij aan dat bedrag zijn gekomen? En waarom mag je eigenlijk geen plastic ballen aan je bumper hangen maar wel een schaars gekleed poppetje?

En een jonge kat in het Schotse Aberdeen heeft het één uur durende hoofdwasprogramma in een wasmachine overleefd, meldt de BBC. Schoon èn levend. Ik ben wel benieuwd hoe heet dat programma was, 30, 40 of 60 graden? En heeft de machine gecentrifugeerd? Volgende keer graag meer details!

Dit nieuws staat naast artikelen over het eeuwig stijgende schuldenplafond van de Verenigde Staten, de gruweldaden van Breivik, de aanslagen in Afghanistan en de charges van het Syrische leger in Hama.

Zulke berichten zijn noodzakelijk. Al was het alleen maar om het allemaal een beetje draaglijk te houden.