Haar naam zingt al een paar jaar rond: Joyce Meyer. Ik ben meestal niet erg gecharmeerd van mensen die worden aangekondigd als grote predikers, zeker niet als ze uit de Verenigde Staten komen, en al helemaal niet als er hele kuddes op afstormen. Maar ik wil me niet laten regeren door mijn eigen vooroordelen.

Zaterdag was ze in Nederland, ze sprak in Rotterdam in Ahoy. En na het artikel over haar in het Nederlands Dagblad te hebben gelezen, zocht ik haar website op. Er stonden allemaal tv-uitzendingen op en ik heb er eentje helemaal afgeluisterd.

Eerste gedachte: wat een raar mens. Heel vreemd mondje (plastische chirurgie of aangeboren?), raar loopje over het podium. Maar dat terzijde.

Inhoudelijk was het niet veel bijzonders, gewoon de gebruikelijke tirades over ‘een gezonde geest in een gezond lichaam’, gepropageerd als Bijbels statement in plaats van een klassiek Grieks idee.

Ze maakte handig gebruik van het woord ‘prosper’ in de Engelstalige bijbel en interpreteerde dat als ‘voorspoed’, terwijl in de Nederlandse vertaling gewoon staat, dat het goed met je gaat. Meyer kan dat blijkbaar alleen materieel invullen en hangt er vervolgens een hele theologie aan vast.

Dat is meteen mijn grootste bezwaar tegen Meyer: God wil dat je geniet en dat het je voor de wind gaat. Welvaartsevangelie heet dat en ze brengt het zelf in de praktijk met een privévliegtuig en een hele dure auto. Daar zit je dan met je bijstandsuitkering in een achterbuurt, niet geestelijk genoeg geleefd, blijkbaar.

Maar ja, ze heeft dan ook geen theologie gestudeerd, want dat hoeft niet. Ze heeft een roeping van God gekregen en die bestond niet uit tomaten kweken, zei ze zelf. Gelukkig voor de tomaten misschien, maar wel weer jammer voor de mens…

Haar voordracht bestond uit een combinatie tussen een preek, gezondheidsadviezen en een cabaretvoorstelling, en dat pakt treurig uit voor alle disciplines. De preek had de diepgang van een bord yoghurt en had bovendien vooral Joyce Meyer zelf als onderwerp, het cabaret was flauw en de gezondheidsadviezen kan een kind van acht je ook vertellen.

Ondertussen kwamen er wel tienduizend mensen op haar af. En daar werd ik een beetje treurig van op deze zonovergoten maandagmiddag.