27 graden, luchtvochtigheid 100 procent. Ik wil nooit meer iemand horen zeggen: ‘ je hebt daar wel een heel ander soort warmte dan hier, daar is het veel droger’. Niet dus.

De meeste niet-Chinezen die hier wonen, vinden echter dat Xiamen een prettig klimaat heeft: niet al te warm en met een prettig zeebriesje. Ik kwam een aantal van hen vanmorgen tegen in de kerk waar Zoon bij hoort: Xiamen International Christian Fellowship.

Ondersteund door een flinke dosis Ibuprofen en antibiotica die keurig haar werk is gaan doen, wilde ik de enige kans hier een dienst bij te wonen niet laten schieten. De gemeente huurt het gebouw van de Zevendedagsadventisten die logischerwijs op zaterdag bijeenkomen.

Het is een echte nagebouwde kerk, anders kan ik het niet omschrijven. De ramen zijn afgekeken van de gotische kerken maar tegelijkertijd zo ontzettend plastic dat het bijna lachwekkend is. Ook de kerkbanken waren van kunststof en voorin op het podium stonden vier stoelen die niet hadden misstaan bij een concert van wijlen Solomon Burke.

De dienst was ontspannen en laagdrempelig. Er was een gastheer die mensen een plek wees, het liefst vlakbij landgenoten, dan een kwartiertje worship, een goede preek, en een beetje Songs of Praise maar dan met een Amerikaans tintje.

Het geheel was al om negen uur ‘s morgens begonnen maar dan is lang niet iedereen ook aanwezig. Om een uur of half elf begon de dienst zelf en tot die tijd druppelden er steeds meer mensen binnen. Of na half elf…

Vervolgens gaat iedereen lunchen, bij voorkeur met anderen die de dienst hebben bijgewoond.

De kerk heeft een flitsende website met allerlei aanbiedingen die je in Nederland niet snel tegenkomt. Wat denk je van de uitnodiging van de predikant en zijn vrouw om na de dienst bij hen thuis te komen lunchen? Het aanbod een Worship Workshop mee te maken, spreekt mij persoonlijk weer wat minder aan.

Andere ideeën voor een polderkerk: breng online een gebedspunt aan of abonneer je op een gebedsketting. Meer weten? www.xicf.net